Pse O i Dashur

Vizitor

E pyes veten, pse rash ndashni,
nena me tha, more lakmi.
Tash mos qaj bija ime,
tash mos me ri, vetem n'kujtime.
A moj nene qka te bej,
jeta ime perfundoj.
Per nje djal qe e deshta shum,
ma dogji zemren, ma beni shkrum.
Ma thev zemren si nje got,
por shka te bej, e dua kot.
Jeta pa te me digjet flak,
syt e mi po derdhin gjak.
I dashuri im te prita me mall,
und tash po vdes, ma ban hallall.
Pse t'jetoj un, kur sjam me ty,
ma ketheve shpinen, me le n'vetmi.
Sikur femi me le tuj kja,
qysh nuk te erdhi as pak gjyna.
Mi more shpresat e u largove,
dashnin ton ti e lendove.
Ti shkove e me le te vuaj,
pse tu dokt ty kjo zemer e huaj.
As ken tjeter nuk do ta dua,
kujtimet tona un do ti ruaj.
Dije se ne timen zemer,
nuk ka vend per as nje tjeter emer.
Arsyen pse vdeka, krejt le ta din,
ishte arsyja emri yt ??????!!!
Jeto se un kam vdek per ty,
shko dhe mos me lyp me sy.
Dashuroje tjetren e cila te gezon,
se per ne te dy, dashnija perfundon.
Ti mu me lendove, me atë me tradhtove.
Qe un shum te deshta, bama ti hallall,
por pse me tradhtove, ty te koft harram.
Tash po pin raki, por aja ste ndihmon,
se ti i dashuri im, mua smun m'harron.
Smundesh mem harru, se te deshta pa hile,
nuk jam un si ti, me zemer katile.
Kur te bije shi, dije kush po qan,
ishte ajo qika me zemer te vrar.
Ti je fajtor, se ma prishe jeten,
dashte me jetu me nje emer tjeter.
Tash e more vesh se mke humbur mua,
dhe i kerkon fjalet, vetem ty te dua.
Tash ishim se bashku, saba per saba,
vet i kije fajet, se lype mu nda.
Pi kujton ditet kur ishe me mu,
von e more vesh sa me ke lendu.
E lendove dhe veten, se po don mu tu kethy,
por nuk mundem shpirt, se zemren ma ke thy.
Un po martona, por e lumtur sjam,
si te jam e lumtur kur ne mend veq ty te kam.
I dashuri im, ne darsem po te thras,
du mem pa ti, kur zemra me plas.
Ne krahet e tu, un dua me vdek,
amanet po ta la, mos me harro per jete.
Deshira ime ke, qe me ty t'martona,
por nuk mrina i dashur, sun e perjetova!!!
Mas nje kohe te gjat, prap ne u pam,
mu kujtua dita, kur ne te dy u ndam.
Kush ne na ndau, e vravt perendia,
se e vrau nje gje, qe quhet dashurija.
Me jetu pa ty, nuk ishte hiq leht,
se te deshta shum, dhe kja esht e vertet.
Un tash jam martua, por un prap te dua.
Ne zemren time ti ke mbet, dhe aty to te rish,
sa te esht kjo jete.
Me kujtimet e vjetra, un tash po jetoj,
ditet se i kaluam se bashku, un smuj ti harroj.
Koka po me thot, mos qaj e mos vuaj,
se ti ke femi, dhe je tash e huaj.
Por zemra spo me len, ty me te harrua,
se veq ty te deshti, dhe te tha te dua.
Prap erdhi koha, te hecim rrugve tona,
e du nje perqafim, per te fundin ton takim.
Ndashta ma nuk do te shof per jete,
se dita se keshtu qenka fati, te mbes pa ty e shkret!!!
Veq edhe nje here,
te shoh un me sy,
ti preki buzet e tua,
me lotet e mi.
Ndigjoje zemren time,
qysh po te thet,
mos shko te lutna i dashur,
mos me le ti vet.
Edin se te dua,