AKIMI I PARE DHE I FUNDIT MBETI
U ndam ne pranver kur binte ngapak shi dhe e lam pas ate dashuri qe me vite e kishim une e ti.Shume lutje, shume kohe te kam humb per nje takim dhe une nuk prisja lutje me per takimin e dyt se une e ti pa menduar perfunduam qdo gje ate dite.Nen lotet qe piknin ne faqet e mia u shuan gjithe shpresat kah dashuria por i lam ca fjale te zjarrta ne jet se ne zemren tende veq per mua ka vend, pse se pyete ti zemren time se kjo eshte e ashper dhe nuk bene leshime, por per hire te syve te tu, do mundohem ne zemer me te ruajt.
Besoj shume ne dashurine tende qe ke per mu por do me vije rend se dasma jote nje dit ka me fillu e ndoshta une ateher do jem e dikuj tjeter dhe do ta mbaj nje femij ne preher, e di qe ateher shpirti yt do te ndahet ne dy pjes, do jetosh mes dhimbjes dhe dashuris qe therr.Une nga larg do te pershendes, te fala do te dergoj por ne pa mundesi qe te perqafoj.
I fundit mbet aj takim dhe si lam asgje njeri tjetrit per kujtim dhe bile u ndam ne buzeqeshje por kur ia kthyem shpinen njeri tjetrit per ne ishte vdekje.Jetojm te ndar, si dy te humbur ne mes te rruges dhe asnje kthes spo na bashkon, fati ashper po na mundon.
Nuk te lidhi me mua vetem bukuria, po te lidhi gjaku dhe dashuria.Nuk e di a do te kemi rast edhe nga nje got ta cakrrojme apo edhe nga nje kafe bashk ta qojm e pse jo edhe zerin njerit tjetrit tja degjojme.Mua kudo do te me shoqeroj kujtimi per ty edhe pse i rend po edhe aq i embel.
Ti trokite ne zemren dhe shpirtin time dhe une te ofrova dashurine time, pas nje kohe te trokita une ne zemer dhe ajo ishte mbyll, trokita edhe ne shpirtin tend por aj ishte bere akull e gur.E neser kujt do ti kerkoj takim, e di qe qdo kush do te me ofron dashurine e kete e mohove ti e pameshir.
Sonte te lutem mos qaj ti, me le te qaj une, me le te mbytem nga vaji e mos te zgjohem kurr.